We gaan weer richting de Argonne. Avocourt deze keer. Net boven Avocourt lag in de zuidrand van het bos de eerste Duitse linie. Avocourt zelf lag in niemandsland.
Er staat hier een bunker die ik niet eerder gezien heb. Het betreft een bunker met op het dak een betonnen MG stelling (waarschijnlijk) Het LIR120 heeft hier gelegen. Ik heb hun regimentsgeschiedenis. In december 1915 staat er dat ze 'eisenbetonierte Türme für Artilleriebeobachter und Maschinegewehre' van het Bayern RIR10 hebben overgenomen. Wellicht bedoelen ze deze bunker hiermee.
Rondom vele nog diepe loopgraven. Mooi origineel slagveld.Het is al flink groen. Groener dan andere jaren om deze tijd. Met dit groepje spenderen we altijd wat meer tijd aan beetje rondstruinen en de grond afzoeken. Dan is veel groen niet handig.
We volgen de loopgraven. Er ligt mooie observatiebunker in de loopgraaf aan de rand van het bos.
We lopen richting het voormalige Regimentslager en Krimmelhausen. Een eind lopen, zware stappen in de natte ondergrond.
In het Regimentslager staat een bunker waar dassen een burcht onderdoor aan het graven zijn. Opletten dat je je been niet breekt :)
Een flesje. Is ie uit de tijd van de eerste wereldoorlog? Ik weet het niet zeker. Het glas ziet er zo modern uit. Maar de vorm is niet nieuw en....wat doet het in het midden van een bos waar geen hond komt.
Nog meer restanten
We lopen weer naar de auto. We willen namelijk nog even over het akkertje lopen vlak aan de rand van het bos. Een heerlijk gevoel is dat, gewoon een beetje rondsjokken op een akkertje. Het is niet ingezaaid dus dikke prima. Een top akkertje ook want we er ligt nog wel het een en ander. Vooral granaatkoppen. En ronde dikke plaatjes. Geen idee wat dat zijn.
Zo heerlijk ontspannen.
Totdat .........
ik in de auto mijn schoenen ga verwisselen. De anderen lopen nog een klein beetje rond. Er stopt een auto. Ik kijk op en zie een man zitten. Hij heeft het raampje open gedraaid. En vanuit dat kleine rode Franse autootje komt ineens een gruwelijk kabaal. WAS MACHEN SIE AUF MEINEN FELD!?!? In het Duits begint de Franse boer als een razende te tieren. Je kent de stripboeken met het stoom uit de oren, een rode kop, speeksel vliegt in het rond? Zoiets. Wat een malloot! Ja. als dat inderdaad zijn akkertje is heeft hij natuurlijk gelijk. Wat doen wij op zijn veldje. We hebben ook geen toestemming gevraagd. Maar doe even normaal man, halve zool. En dan nog in het Duits ook, wtf?
Anyway, ik was wel een beetje flebbergasted. Later kon ik er wel om lachen maar toen niet. IK BEL DE POLITIE EN IK GEEF JE KENTEKEN DOOR! Tja, daar zit niemand op te wachten natuurlijk, zeker niet in het buitenland. Alhoewel, die politie zit een aantal dorpen verder, voordat die een keer ter plaatse is.
Tijd voor een pilsje bij het hotel. Héérlijk.
Volgende dag vroeg op, heerlijk ontbijtje in l'Auberge Argonne en door. Een wandeling met JP deze keer. We rijden met zijn auto naar het Bois de Foret.
Als eerste vinden we een waterbak en een afvalplaatsje. Goede zoekplekjes volgens JP.
Oud ijzer, de boom in gegroeid.
Dan op zoek naar een bunker. Maar JP is hier ook al een tijdje niet meer geweest. Het wordt zoeken maar we vinden hem wel.
Mooie bunker. Houtbekleding, dikke deuren, een vleermuisje, een observatiegedeelte, een vogelnestje .
En in de bunker op de houtbekleding ziet JP een paar XXX gekerfd. Geen goede foto maar het staat er wel.
Dan naar het monumentje voor Marks en Hollister van het 61e IR. Marks probeerde zijn vriend Hollister te redden nadat hij beschoten was. Hij wordt dan zelf ook beschoten en uiteindelijk overlijden ze op 12 oktober 1918.
Op eerste aanblik zie je niet veel op het monumentje. JP wrijft er met zand overheen en de tekst wordt perfect duidelijk.
Marks ligt nu op het US kerkhof bij Romagne.
 |
| foto Marij |
We lopen over de akker terug, langs een bunker maar vooral ook weer met de neus naar de grond.
We gaan lunchen in het museum en natuurlijk lopen we er ook een rondje. Blijft indrukwekkend.
We gaan nog wat zoeken op een akkertje maar das niet erg bijzonder. Het begint inmiddels ook wat te regenen. Ze hadden de hele dag regen voorspeld maar het begint pas om 15.30u. Mazzeltje.
We rijden weer naar Maastricht, lekker eten op het OLV pleintje. Om 20u was het 2 minuten muisstil, indrukwekkend.
En weer naar huis. Weer twee gezellige, volle dagen!
