In maart wederom een weekend naar Frankrijk getrokken. Dag 1 St-Mihiel en omgeving, dag 2 Argonne.
Dag 1 begint bij de bunkers op La Cote bij Bouxiéres-sous-Froidmont. Pracht exemplaren en gelijk een hoogtepunt van de trip. In 1914 lag hier overheen de grens tussen Frankrijk en Duitsland. De eerst Franse soldaat die sneuvelde, ná de oorlogsverklaring, ligt hier. Het is soldaat Fortuné Pouget. Het gebied was al snel in Duitse handen en bleef dat 4 jaar lang.
 |
| Foto Pierre Grande Guerre |
De grens werd zichtbaar aangeduid door paaltjes ("bornes") en op La Cote zijn deze nog steeds zichtbaar aanwezig.
Het gebied lag de meeste tijd ver weg van het front. Waarschijnlijk daarom werden de bunkers hier voorzien van versieringen die je aan het front niet verwacht. Nutteloos en niet functioneel, wel fraai om te zien.
De bunkers zijn niet makkelijk te vinden. Ze liggen in een bos op een heuvel en rondom een verlaten steengroeve. Er zijn al bunkers ten prooi gevallen aan de expansiedrift van de steengroeve maar die tijd lijkt voorbij. De steengroeve is inmiddels deels weer beplant met jonge boompjes. Bij de kapel liggen al een paar "gewone" bunkers, verderop in het bos liggen de bijzondere bunkers. Meteen aan de rand van de steengroeve vindt je de Schreibstube. De Schreibstube was in de oorlog wit geschilderd, er lag een perkje voor. Nu vind ik hem er het meest vervallen uitzien van de bijzondere bunkers. Zonde. Alhoewel je je hart vasthoudt zodra Fransen gaan "restaureren"...
 |
| Bunker met takel voor materieel |
Dan op zoek naar Westphalenblick. Die liet zich niet makkelijk vinden! Na wat omzwervingen toch gevonden gelukkig.
Daarna staat de Grauer Bar op het programma. Na speurwerk op het internet, google earth en tips van experts, tóch iets te vroeg het bos ingedoken. Moeilijk doordringbaar kreupelhout. Zweten! En maar niet kunnen vinden. Wel ander beton trouwens. Op een gegeven moment nog voorbij de zgn "Haubtverbandplatz" het bos uitgekomen. Via de bosweg weer terug naar Tuk en Miel lopen. Daar zie ik als eerste de Hauptverbandplatz liggen, en dan de hoek om. Daar is zeer recent een pad gemaakt naar de Grauer Bar toe! Overduidelijk te zien vanaf de bosweg...
 |
| Foto Pierre Grande Guerre |
De Haubtverbandplatz...
Vandaar naar Lironville waar een Frans kamp gelegerd is geweest. Er resteert niet veel meer. Maar wel een met schelpen ingelegde wasplaats, de Lavabo.
Verder naar Varnéville. Buiten het dorpje staat een opstelplaats voor een Duits kanon. In de opstelplaats was trouwens een ingang naar een stollen.
Via Woinville richting St-Mihiel gereden. Langs die weg zijn nog een aantal fonteinen te zien.
Op naar het volgende hoogtepunt, Fort des Paroches. Een fort uit 1883-1885 van de Franse verdedigingslinie. Het is al die tijd Frans gebleven en heeft mede bijgedragen aan het tot staan brengen van de Duitsers in 1914 in de St-Mihiel salient (foto's internet)
 |
| Foto uit april 1940 |
Eind dag 1. Heerlijk volle dag met heerlijk weertje. Dan te bedenken dat het de week ervoor alleen maar geregend en gesneeuwd heeft. Terug naar Hotel du Tigre in Verdun. Daar even wat gegeten en naar l'Estaminet geweest. Stuk minder enerverend als vorig jaar, er was geen kip. Maar we hebben ons uiteraard toch goed vermaakt.
Dag 2 begint in de Argonne met de tocht naar het verlaten waldfriedhof van 2/Pi16. Daarvan heb ik al eerder veel foto's op mijn blog geplaatst. Anders dan vorige keer hebben we nu de bosweg terug genomen, een rondje gelopen dus. Bij het Wfh kwamen we een kudde everzwijnen tegen, prachtig! Ze waren banger voor ons dan andersom trouwens.
Wat een begin van de dag! In La Mare aux Boeufs het Heckhof lager en de Haubtverbandplatz bekeken. Voor foto's verwijs ik weer naar de vorige trip. Via Autry naar Massiges gereden. Daar de bunkers bezocht met ook mooie opschriften. Mathilde, die met rust gelaten wil worden en het Schwabenhaus.
De laatste site is la Main de Massiges. Sinds 2010, dat ik daar voor het laatste ben geweest, is er veel gebeurd. De vrijwilligers hebben hard doorgewerkt aan het uitgraven van steeds meer loopgraven en wat daar bij hoort. Mooie site, chapeau.
En weer terug naar huis. Moe maar voldaan. Afsluiten op het Onze Lieve Vrouwe pleintje in Maastricht. Nu alles even laten bezinken. Napret :)
